geldimki...bəlkə sən..





Ömrün baharında qəm çiçəkləri,

Özüm öz əlimlə dərdim də, gəldim.

Həsrət köynəyini qolumun üstə,

Ömrümü yoluna sərdim də, gəldim.

Gəldim ki, bəlkə, sən getmə deyəsən.



Mən səndən xəbərsiz gedərdim, ya da,

Uzaqdan-uzağa əl eyləyərdim.

Sən olan yerlərə gətirib gəldi,

Tutub əllərimdən sənsizlik dərdim

Gəldim ki, bəlkə, sən getmə deyəsən.



Zamana sığmayan zaman dilədim,

Göy ana qovuşa, yer ana bəlkə.

Taledən bir anlıq aman dilədim,

Sığışa bir ömür bir ana bəlkə,

Gəldim ki, bəlkə, sən getmə deyəsən.



Gör nələr bəslədim, bitirdim gəldim.

Ömrü sənsizlikdə itirdim gəldim,

Sonuncu ümidi gətirdim gəldim.

Gəldim ki, bəlkə, sən getmə deyəsən.



Çəkmişəm adını hər nəfəsdə mən,

Hər bir nəğmədə mən, hər bir səsdə mən,

Gəldim minnətinə son nəfəsdə mən,

Gəldim ki, bəlkə, sən getmə deyəsən.



Deyəsən gözlərim uzağı görmür,

Bir də gözlərimdən itmə deyəsən,

Gəldim ki, dilimdən qıfıl qırılsın,

Gəldim ki, bəlkə, sən getmə deyəsən.